در پی افت قیمت های مداوم /شیوع کف تر بازی در بورس

دیگر سخن گفتن از دلایل روند منفی بازار که از اواسط دیماه سال 92 آغاز شده ملال آورشده علاوه بر این با توجه به اینکه تمامی کارشناسان از وجود پتانسیل رشد بازار سخن ها گفته اند.

دیگر سخن گفتن از دلایل روند منفی بازار که از اواسط دیماه سال 92 آغاز شده ملال آورشده علاوه بر این با توجه به اینکه تمامی کارشناسان از وجود پتانسیل رشد بازار سخن ها گفته اند و به جرأت می توان گفت تداوم این وضعیت کاملاً حساب شده بوده و از لایه های تصمیم گیری بالاتر از سطوح تصمیم گیری در سطح بازار سرمایه روند بورس را تحت تأثیر قرار داده است.

به گزارش بورس نیوز، این روزها اگر نگاهی به گفته های نچندان قدیمی مسئولین ذیربط در بازار سرمایه و حتی کارشناسان داشته باشیم بخوبی در می یابیم دیگر زمان تحقق وعده ها برای رشد بازار سرآمده و نه تنها این وعده عملی نشده بلکه کم کم به آستانه بحران نزدیک می شویم. بحرانی که معلوم نیست تصمیم گیران اصلی اقتصاد کشور درآن چه فایده ای متصورند که راضی به آن شده اند.

فعالان بازار سرمایه هر روز و هر لحظه به تصور اینکه دیگر سطوح قیمتی سهام شرکت های بورسی به کف خود رسیده اند علی رغم زیان های قبلی با امید آینده خرید می کنند اما این امید حتی یک روز هم زنده نمی ماند و پی درپی شاهد کف شکنی قیمت سهام شرکتهای بورسی هستیم. تا آنجا که بعضی از دوستان طناز با توجه به کف شکنی های پی درپی در بورس به طنز می گویند این دیگر بورس نیست کف تر بازیه !!!

حقوقی ها هم اگر مؤثرتر در بازار بودند شاید اوضاع به این شکل رقم نمی خورد این عدم حضور حقوقی ها بار دیگر نشان از مساوی تر بودن دسترسی به اطلاعات در بورس است. چراکه اگر اینگونه بود الان حقیقی ها هم نبودند و به تبع آن بورس باید رو به تعطیل می شد. این حس شاید بدترین حسی است که این روزها در بین فعالان بازار سرمایه وجود دارد همین حس تبعیض در بورس است که بخوبی در گفته های آنها در شبکه های اجتماعی دیده می شود. البته سخن دیگر فعالان حقیقی بازار سوال مهم دیگری هم دارند تا چه زمانی دستکاری در روند طبیعی بازار از طریق بخشنامه و دستورالعمل هایی همچون تعدیل نرخ سود بانکی، عدم امکان افزایش قیمت محصولات شرکت ها، تعدیل نرخ خوراک و بهره مالکانه معدن و ... ادامه خواهد یافت البته نظر مسئولین چیز دیگری است آنها می گویند این دستکاری ها تلاش برای حمایت بازار است. اما در عمل نشان داده این گونه اقدامات تاکنون فایده ای در برنداشته و حتی زیان هم برای بخش بزرگی از سرمایه گذاران در برداشته است.

سخن در این باب بسیار است اما به همین میزان بسنده می کنیم و بار دیگر تأکید می کنیم اعتماد، سرمایه اصلی در بورس است و از بین رفتن این سرمایه تصمیمات جبران ناپذیری بر پیکره این بازار خواهد زد.

بد نیست تا بیش از این اعتماد سرمایه گذاران از بین نرفته فکری به حال این بخش شود چراکه خروج نقدینگی از این بازار یعنی ورود نقدینگی به بازارهای دیگری که عمدتاً در کشور ما بازارهای واسطه گری مانند طلا، ارز، کالا و حتی بازار املاک و مستغلات محسوب می شوند و در مجموع نفعی به حال اقتصاد کشور ندارد و منفعت آن فقط برای سفته بازان می باشد.